De heenreis. Eerste stop: Hemsbach

Zondag 1 juli 2007.
Vertrek.
Na een laatste nacht in ons eigen bed zijn we vroeg uit de veren en begint het gebruikelijke “laatste dingetjes inpakken” en fietsen op het dak van de auto zetten.
We plannen om 10 uur te gaan rijden maar zoals gewoonlijk wordt het bij ons minimaal een half uurtje later. Geeft niet, we hebben geen haast. De camping is geboekt vanaf dinsdag 3 juli, dus zelfs voor “Easy Riders “ zoals wij moet het mogelijk zijn in drie dagen de 750 km te overbruggen. Na uitgezwaaid te zijn door de gehele familie van Tuil (Roan gaat dit jaar gezellig met ons mee) vinden we al gauw de aansluiting op de A12 en zijn we al snel in Duitsland.
We hadden weer eens grootse plannen om zo ver mogelijk te rijden, (zelfs tot Ittersiller, voorbij Ulm) maar na 380 km komt het oude, vertrouwde Hemsbach in zicht. Rob en ik hebben maar een half woord nodig en om een uur of vier komen we voor de zoveelste keer aan op camping Wiesensee in Hemsbach. Na een allerhartelijkste ontvangst (mevrouw herkent mij zelfs van gezicht) zijn de pootjes van de caravan al snel uitgedraaid. De jongens gaan met de PSP van Eric de achterliggende woonwijk in om te kijken of ze onbeveiligde netwerken kunnen vinden. Het is te koud om naar het zwembad en de recreatieplas te gaan en dan is dat een aardig alternatief.
Zin om te koken hebben we niet en dan is MacDonalds altijd een uitkomst. Het is even zoeken in het idyllische (maar niet heus) Weinbach, maar dan heb je ook wat! (maar niet heus) Maar goed, de magen zijn al gauw gevuld en dan gauw terug naar Hemsbach.......alwaar we behoorlijk verdwalen. Na alle wonderschone hoeken van Hemsbach te hebben gezien, vinden we de camping toch nog terug. Roan trakteert ons op een ijsje op het terras van de Bierstube en later op de avond spelen we en gezellig spelletje Party en Co. Alleen het liplezen wil maar niet lukken, het blijft een lastige opdracht. Wat Roan ook doet, Rob blijft maar denken dat hij Koikarper zegt, terwijl het toch echt Robin Hood was.....
Om half elf maken we de bedden op en liggen we al gauw op 1 oor.