Zugspitze

Dinsdag 19 januari 2010
Op de grens van Duitsland en Oostenrijk ligt de Zugspitze. De grens loopt precies over de top en de Duitsers noemen deze puist “hun hoogste berg”. Met bijna 3000 meter hoogte is ie ook gigantisch hoog en de gondel die ons vanuit Ehrwald naar de top brengt, hangt meters en meters hoog boven de met sneeuw bedekte ruige rotsen. Onderweg zien we gemzen en vinden het onbegrijpelijk dat deze dieren hier in deze ruige wereld kunnen leven.
Op de top aangekomen waan je je op de Noordpool. Ongelofelijk. Hier is het 365 dagen per jaar koud en wit. En een uitzicht. Onmogelijk om na te vertellen. Op de top zijn diverse gebouwen, naast het souvenirwinkeltje bevindt zich hier een weerstation en in een voormalig hotel (wat zoek je daar boven?!) een klimaatonderzoekscentrum. Onvoorstelbaar hoe ze dat daarboven hebben kunnen bouwen! Daar kunnen ze in Amsterdam bij de Noord-Zuid-lijn nog een puntje aan zuigen!
Eerst eten we wat op het terras. Het is, mits je goed aangekleed bent, heel goed mogelijk buiten te eten, maar dat moet dan wel heel snel gebeuren. Het is koud voordat je het weet!
Om bij het skigebied te komen moet je eerst met een gondel naar beneden en dat is een rare gewaarwording. In deze kom bevinden zich een paar sleepliften en een stoeltjeslift. Na een paar uur houden we het voor gezien en aanvaarden de terugreis. Beneden nemen we nog een kijkje in de machinekamer. Wat mensen zoal kunnen maken! Maar de echte die-hards waren de mannen die bijna 100 jaar geleden de eerste lift bouwden. Ze staan nog op zwart-wit foto’s die boven overal hangen. Wat een mannen. In leren broek en wollen jack staan ze daar als berggeiten op de berg. Dat was nog eens een hard leven!